Het natuurgebied Aekingerzand ook bekend onder de naam 'De Kale Duinen' maakt deel uit van het Nationaal Park Drents-Friese Wold. De oeroude stuifzandvlaktes maken sinds de laatste ijstijd deel uit van het Drentse landschap. Het zand van de Aekingerzand kan weer stuiven en de dieren zoals de zandhagedis en de kommavlinder hebben er hun weg weer terug gevonden. Langs de Aekingerzand meandert de Vledder Aa weer net als vroeger. Het zand leeft weer.
De oorsprong van de zandvlaktes in de Lage Landen gaat helemaal terug naar de voorlaatste ijstijd. Het klimaat werd kouder, water begon overal te vriezen waardoor de zeespiegel daalde. Er ontstonden zandvlaktes langs de kustlijnen. De wind blies het stuifzand op het land. Er ontstonden schrale zandvlaktes waarop door de jaren heen planten meer grip kregen. De zandvlaktes veranderden geleidelijk in een heidevelden.
Vanaf de Middeleeuwen begon de mens de schrale zandgronden te gebruiken als akker of als graasgebied voor hun huisdieren. Na jaren van verbouwen op de akkers raakten deze gronden uitgeput en ontstonden er opnieuw uitgestrekte zandvlaktes. Op sommige plekken plantte men productiebossen om het stuiven van het zand tegen te gaan.
Later zag men de waarde van het unieke landschap in Aekingerzand en werd als het opgenomen als onderdeel van het Nationaal Park Drents-Friese Wold. Dankzij deze status kon het zandgebied weer hersteld worden. Door de bossen langs Aekingerzand te kappen creƫerde men ruimte voor de wind om het zand weer te laten stuiven.