Deelerwoud
Eigenaar(s): Natuurmonumenten
Eindeloze heidevelden en uitgestrekte bossen zijn een lust voor het oog. Een oase van rust zijn deze uitgestrekte Hollandse savannes.
Natuurgebied Deelerwoud neemt je direct in zijn greep door uitgestrekte vergezichten. De eindeloze heidevelden en de uitgestrekte bossen zijn een lust voor het oog van natuurliefhebbers. Een oase van rust zijn deze uitgestrekte Hollandse savannes.
Net als meerdere plekken in de Veluwe kenmerkt het natuurgebied Deelerwoud zich door stuwwallen en valleien. De Hartenhulberg is met 90 meter het hoogste uitzichtpunt. In het voormalig lanbouw- en graasgebied leven nu reeën, edelherten, damherten en wilde zwijnen. Soms helpt eigenaar en beheerder Vereniging Natuurmonumenten de natuur een handje door de inzet van Schotse Hooglanders.
Historie
Voor de vorming van de terreinen in de Veluwe moeten we terug in de tijd. Om precies te zijn een kleine 160.000 jaar geleden, naar de ijstijd. In de ijstijd zijn er vanuit het noorden grote ijsblokken ons land binnen geschoven. Deze ijsblokken schoven zand en gesteente voor zich uit en dat vormde de huidige heuvels van de Veluwe. De ijsblokken begonnen te smelten en het water stroomde langs de stuwwallen naar beneden. Het stromende smeltwater schuurde dalen in de heuvels, die ook vandaag nog goed te zien zijn in het natuurgebied Deelerwoud. De natuur had zijn werk gedaan en de terreinen van De Veluwe waren gevormd.
Later heeft de mens De Veluwe ontdekt. De eerste bewoners waren nomadische rendierjagers. Ongeveer 3000 jaar voor Christus begon men te leven van akkerbouw en veeteelt. De bossen werden gekapt en maakten plaats voor akkers en graasgebieden. In de Middeleeuwen ontdekten de Romeinen de Veluwe en later leefden de Franken in de Veluwe.
De invloed van mens en natuur heeft de Veluwe in de loop der jaren gevormd tot een gebied met verschillende terreinen, zoals (voormalige) bossen, uitgestrekte heidevelden, monumentale boerderijen en karakteristieke heuvels en dalen.
Een brug tussen twee nationale parken
Om de pracht van natuurgebied Deelerwoud te bewaren, moest eigenaar Vereniging Natuurmonumenten hard knokken om het gebied in eigen beheer te krijgen. Het gebied was anders door de voormalige eigenaar verkocht en in verkeerde handen terecht gekomen, zoals bijvoorbeeld van de commercie. Het behoud van natuurgebied Deelerwoud was heel belangrijk omdat het precies tussen twee nationale parken lag: Nationaal Park Veluwezoom en Nationaal Park Hoge Veluwe. Deelerwoud verbindt deze twee nationale parken door middel van wildviaducten. Op die manier hebben de dieren meer ruimte om in vrijheid te bewegen.
Natuurgebied Deelerwoud is een paradijs voor het damhert, het edelhert en het wilde zwijn. Er wordt sinds 2001 niet meer gejaagd op deze dieren en daarom zijn de aantallen gestegen. Met als voordeel dat de kans groter wordt om groot wild zien. Ook de vogels hebben hun weg hiernaartoe gevonden. Vogels als geelgors, tapuit, raaf en drie soorten spechten voelen zich hier goed thuis. Daarnaast kunnen ook reptielen hier in alle vrijheid leven. De uitgestrekte heidevelden zijn een aangename plek voor de zandhagedis, hazelworm en adder.
Dankzij Vereniging Natuurmonumenten heeft natuurgebied Deelerwoud zich ontwikkeld tot een oase van rust tussen het Nationaal Park Veluwezoom en Nationaal Park Hoge Veluwe.
