Landgoed de Hamert
Eigenaar(s): Stichting het Limburgs Landschap
Naald- en loofbossen, open heidevelden op een glooiend landschap, vogelrijke vennencomplexen, oude akkers en weilanden vormen de ingrediënten van het Landgoed De Hamert. Het ruim 900 ha. grote landgoed vormt het hart van het Nationaal Park Maasduinen. Dankzij de grote verschillen in de bodemgesteldheid, gevormd de door Maas, huist het gebied een grote diversiteit aan planten en dieren.
Hoogtepunten van het landgoed zijn de stuifduinen en de talrijke vennen die een lange geschiedenis kennen.
Historie
Het landschap van het Landgoed De Hamert is al vanaf het begin door de meanderende Maas vormgegeven. Het stromende water heeft vanuit hoger gelegen landen uit West-Europa zand, grind en klei aangevoerd en afgezet in de Lage Landen. Door de jaren heen zijn de beddingen van de Maas ook geleidelijk opgeschoven en hebben zo een landschap achtergelaten dat van laag naar hoog gaat. Dit zijn de zogenaamde bijzondere Maasterrassen die het landgoed rijk is.
Veel sporen wijzen erop dat er vroeg in de prehistorie in Limburg mensen hebben geleefd. Er ontstonden nederzettingen met boerenbedrijven. De boeren hebben intensief bossen gekapt of verbrand en op die plaatsen ontstonden heidevelden. Deze werden gebruikt om schaapkuddes te laten grazen. De schapen produceerden weer mest in de stallen voor de akkers. Deze stallen worden poststallen genoemd. De heidevelden in de omgeving van landgoed De Hamert leverden niet genoeg op voor productie en hierdoor is het fraaie landschap bespaard gebleven aan menselijk ingrijpen.
Parel van het Nationaal Park
Het Landgoed De Hamert werd snel aangewezen als natuurreservaat. Hierdoor kon het mooie landschap met haar rijke flora en fauna zich onder bescherming verder ontwikkelen en een rustgebied voor dieren vormen. De historische sporen zoals het vorstengraf, een grafheuvel uit de prehistorie, van 3000 tot 4000 jaar oud, is gerestaureerd naar zijn originele staat. Bovendien werden er tijdens de opgravingen nog 100 andere kleine grafheuvels gevonden die door de jaren heen verwoest waren. Deze dateerden van ongeveer 600 jaar voor Christus.
De heidevelden zijn de plekken waar de veldkrekel, hagedis, boomleeuwerik graag verblijft en waar vele soorten mossen groeien. Om dit zo te behouden worden de heidevelden actief geplagd, gemaaid en/of grazers worden ingezet zoals schapen en geiten. Zo blijft de heide in stand.
