Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug
Eigenaar(s): Staatsbosbeheer
Kenmerken met heidevelden, vennen, bossen en oude landschappen.
Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug kenmerkt zich met verschillende heuvels die in de ijstijd aangemaakt zijn. De Amerongse Kop is met 69 meter boven NAP de hoogste heuvel van ons land. Het gebied kenmerkt zicht met heidevelden, vennen, bossen en oude landschappen. De verschillende van landschappen bieden ook onderdak aan dieren zoals reeën, vossen, dassen, eekhoorns en de zeldzame boommarter.
Historie
Voor het onstaan van het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug moeten we ongeveer 150.000 jaar in tijd terug gaan. Gebied is gevormd door een grote gletsjer die vanuit noorden dikke lagen zand en grind voor zich uitschof. Later is de gletsjer door de warmte gesmolten. Het smelten van de gletsjer veroorzaakte prachtige smeltwaterdalen in dit gebied zoals de Darthuizerpoort in Leersum.
Ongeveer 100.000 jaar geleden is de ijstijd aangebroken en de bodem was voor een lange tijd bevroren. In die tijd heeft het wind vrijspel gekregen en heeft op de aangemaakte stuwwal lagen zand geblazen. Aansluitend in de ijstijd is het gebied zich vormen in wildgroei van bossen. Het klimaat veranderde langzaam in zeeklimaat.
De mens
Na de vrijspel van het water en de wind zijn de mensen met zijn vee aan de vorming van de stuwwal begonnen. De boeren lieten hun vee begrazen op deze heuvels en hierdoor onstonden er geleidelijk heidevelden. In die tijd waren de boeren niet bewust van de afbraak lieten hun vee begrazen op het gebied. De overbegrazing veroorzaakte heidevelden en na een tijdje werden de heidevelden stuifzandvlaktes.
De overbegrazing was niet de enige boosdoener. De boeren kapten de oerbossen en gebruikten voor de landbouw. Nadat de oerbossen grotendeels gekapt waren zijn de boeren begonnen met potstal-system: heideplaggen werden gemengd met schapemeste om de enken vruchtbaar te houden. Door de invloeden van de mens is de heuvelrug heel lang een zeer open en vrijwel boomloos landschap geweest.
Het gebied is vanaf 19e eeuw een trekpleister geweest voor de rijke stedelingen. De rijke stedelingen bouwden steeds meer buitenplaatsen welke nog in het zuiden van het gebied intact zijn. Naast de eerste bouwer 'de natuur' heeft de tweede bouwer 'de mens' zijn stempel achtergelaten door verschillende stijlen kasteeltjes en landhuizen te bouwen. Deze werden voorzien van prachtige tuinen en parken met de invloeden van Engelse- en Franse stijlen.
