Op de plek van het Verdronken Land van Zuid-Beveland stonden vroeger achttien dorpen en de stad Reimerswaal. Ze werden in 1530 door de Sint Felixvloed verzwolgen. Het schorren- en slikkengebied dat zich in de loop der eeuwen vormde, is nu onderdeel van Nationaal Park Oosterschelde. Er groeit strandkweek en Engels slijkgras, een grassoort die zich hier snel uitbreidt en daarom ook wel schorrenpest wordt genoemd.
Andere plantensoorten in het gebied zijn zeekraal, lamsoor en gewone zoutmelde. Op de schorren broeden wilde eend, bruine kiekendief en steltlopers als kluut, tureluur en scholekster. In de winterperiode bezoeken rotgans en smient het gebied. Vanaf de kade van Haven Rattekaai heeft u een mooi uitzicht over het ‘Verdronken Land.
Na de aanleg van de Deltawerken is het 'getijvolume van het in- en uitstromend water in de Oosterschelde verminderd. Het gevolg daarvan is zandhonger: de geulen zijn te ruim voor de nieuwe situatie en het systeem zoekt naar een nieuw evenwicht. Als gevolg hiervan vullen de geulen zicht met zand uit de omgeving. Deze zandhonger vormt een bedreiging voor de laaggelegen buitendijkse natuur. De zandplaten, schorren en slikken kalven af. Daardoor wordt het voedselgebied voor steltlopers kleiner.