Kootwijkerzand
Eigenaar(s): Staatsbosbeheer
Het schrale landschap is ondanks het bewegende zand ook rijk aan karakteristieke flora en fauna.
Het natuurreservaat Kootwijkerzand is een aaneenschakeling van door wind gevormde zandduinen. Het bewegende zand wordt dagelijks gestoven. Er ontstaan nieuwe sierlijke ribbels en door de jaren heen zijn er bizar gevormde vliegdennen gaan groeien waarvan de wortels open gewaaid zijn. Dit zijn de belangrijke elementen van deze mini-sahara van de lage landen.
Het schrale landschap is ondanks het bewegende zand ook rijk aan karakteristieke flora en fauna. De vele sporen op het zand onthullen de aanwezigheid van reeën, edelherten en wilde zwijnen. Dassen zijn hier ook goed vertegenwoordigd.
Op het gebied van unieke planten komen we ruig haarmos, heidespurrie en zandzegge tegen. De laatste twee plantensoorten groeien als enige in de wereld in het Kootwijkerzand.
Historie
In de omgeving van Kootwijkerzand kwamen al mensen voor omstreeks 2550 voor Chr. Hiervan zijn tal van sporen ontdekt door archeologen. Er zijn bijvoorbeeld aardewerken gevonden uit ongeveer 1700v. Chr. Naarmate de populatie groeide, werden ingrijpen op het landschap intensiever.
De heidevelden werden in de loop der jaren overbegraasd en werden intensief afgeplagd. Heideplaggen werden in de Middeleeuwen gebruikt in de poststal en als mest voor landbouw. Toen de heide te veel geplagd werd, konden de heides zich niet herstellen en er ontstonden vlaktes met stuifzand. De wind zorgde ervoor dat er op verschillende plekken duinen gevormd werden.
Een omvangrijk Stuifzandreservaat
Tegenwoordig komen grote stuifzandvlaktes alleen in Nederland voor en daarom is de stuifzandvlakte benoemd tot beschermd habitattype. Om het stuifzand intact te houden neemt Staatsbosbeheer beheersmaatregelen, zoals de bedreiging van dichtgroeien met bomen tegen te voorkomen.
