De Van Haaftenpolder is een typisch resultaat van gewonnen land. Door het afsluiten van de kreek 'het Stinkgat' van de getijden, is er een stuk land ontstaan. Het is verkozen tot een natuurontwikkelingsgebied en maakt onderdeel uit van de ecologische hoofdstructuur. Al vanaf de wegen langs de polder zien we kustvogels zoals de tureluur, de rosse grutto en de stern, die foerageren aan de rand van het Stinkgat. In de winter verblijven hier grote aantallen wintergasten, zoals smienten en gazen.
Voorheen was Tholen niets anders dan een verzameling losse eilandjes met kleine en grote geulen. De geulen werden in de middeleeuwen bedijkt om land te winnen. En zo begon de inpoldering van verschillende gebieden. Door de getijden van de Eendracht en de Krabbenkreek vormden er kreken in Tholen. Het Stinkgat is ook een van deze voormalige kreken.
De Van Haaftenpolder was in 1852 ingepolderd. Als gevolg hiervan was het Stinkgat volledig afgesloten van de Eendracht en de Krabbenkreek. Sindsdien trekken hier vele soorten vogels naartoe.
De uigestrekte polder met de kreek 'het Stinkgat' en is nu in beheer van Staatsbosbeheer. Het maakt onderdeel uit van het natuurontwikkelingsproject 'Plan Tureluur'.
Om de vegetatie in de polder gevarieerd te houden mogen runderen of schapen in het gebied grazen. De grote grazers zorgen voor open vlaktes. In de winter trekt die open vlakte honderden ganzen en smienten aan. Hun verblijf helpt ook mee om het gebied open te houden. Naast de ganzen en smienten verblijven er ook andere vogels, zoals de tureluur, de rosse grutto en de stern. In het voorjaar worden er vaker lepelaars gespot.
De Van Haaftenpolder is niet toegankelijk voor publiek, maar er lopen twee gemarkeerde routes langs. Ze komen allebei langs de 'gluurmuur' in het Stinkgat.