Eiland van Brienenoord
Eigenaar(s): Stichting Het Zuid-Hollands Landschap
Een stukje groene oase van IJsselmonde, met een rijke geschiedenis. Kleine natuur met 45 soorten vogels.
Het Eiland Van Brienenoord is één van de groene oases in het dicht bebouwde Rotterdam. Hier mag de natuur haar gang gaan. Het relatief kleine terrein kenmerkt zich op het hoge gedeelte van het eiland door een donker bos. Op de oevers van het eiland zijn moerassen ontstaan met riet, biezen en wilgenvloedbos. In het oosten van het eiland is er een getijdengeul gegraven waar het rivierwater twee keer per dag doorheen stroomt.
Onder invloed van de getijden en de mens heeft het eiland zich door de jaren heen ontwikkeld tot een getijdennatuur met rijke flora en fauna. Naast de huidige beheerders helpen de grote grazers mee aan het beheer van het terrein. In de zomermaanden grazen er Schotse Hooglanders op het eiland zodat de vegetatie gevarieerd blijft en het eiland niet dichtgroeit met bomen en struiken.
Historie
Het eiland heeft zich in de 19e eeuw gevormd door verslibbing van een zandplaat die op de buitenbocht van de Nieuwe Maas bij Oud-IJsselmonde lag. In 1847 is het eiland gekocht door de baron Van Brienen van de Grote Lindt. Het was namelijk een strategische plek voor zijn onderneming in zalmdiepvisserij. Later, in de 20ste eeuw, stortte de zalmvisserij in.
In 1904 werd het Eiland van Brienenoord Rotterdams grondgebied. Het heeft daarna een bewogen geschiedenis gehad. Door de jaren heen kwamen er clubhuizen voor de jeugd, in de tweede wereldoorlog hebben de Duitsers het bos op het eiland gekapt om en de boomstammen in de grond geplaatst zodat er geen vliegtuigen konden landen. Later kwamen er volkstuinen op het eiland. Verder werd het eiland gebruikt bij de bouw van de Rotterdamse metro en de Brienenoordbrug. Hiervan zijn nog sporen zichtbaar, zoals de drie pijlers van de Brienenoordbrug en tunnelelementen voor de riviertunnel.
Natuurlijke landschapsontwikkeling
Tegenwoordig is het eiland aangewezen als natuur- en recreatieterrein. Onder beheer van het Zuid-Hollands Landschap vormt zich een getijdennatuur in de drukte van het dicht bebouwde Rotterdam. Naast de mens helpen de grote grazers, Schotse Hooglanders, een handje mee om de vegetatie gevarieerd te houden.
De beheersmaatregelen beginnen hun vruchten af te werpen. Zo is er elk jaar de imposante paddentrek tijdens voortplantingstijd naar het westpunt van het eiland. Daarnaast zijn er talloze insecten die als voedsel dienen voor de 45 vogelsoorten die gebruik maken van dit eiland. Dat zijn o.a. de grote bonte specht, de groene specht, de winterkoning en de boomkruiper.
