Het waterbos is een bijzonder vochtig bos. In de winter staat het geregeld onder water.

Het is bos is rond 1900 aangelegd als hakhoutbos. De stammen van de aangeplante essen, iepen en esdoorns werden eens in de zeven tot tien jaar afgehakt. Later heeft Natuurmonumenten het bos zoveel mogelijk haar eigen gang laten gaan.

De afgehakte stronken zijn uitgegroeid tot forse bomen. Het dode hout, dat in het bos blijft, biedt levensmogelijkheden aan insecten, spechten, mossen en zwammen. U kunt ontdekken hoe natuurlijk het bos inmiddels is. U loopt over kruip-door-sluip-door paadjes en dijkjes naar de uitkijkpost over het Brede Water. Het is aan te raden uw laarzen aan te trekken want dit is een route voor de echte woudloper.

Duinherstel in het Waterbos op Voorne.

Duinherstel in het Waterbos op Voorne. Op plaatsen waar het duin de afgelopen decennia volledig is dichtgegroeid en weer een open karakter moet krijgen, worden nog bomen gerooid en struiken verwijderd.

In de 20e eeuw zet een grote verandering in, vooral door menselijk handelen. De zeewaartse duinen worden vastgelegd. Bij de kustversterking wordt dan zand met voedselrijk slib gebruikt. de begroeiing reageert direct; struiken schieten als paddenstoelen uit de grond. Door de aanleg van de Maasvlakte en de welig woekerende struiken luwt de wind in het duin. Met de regn komt ook de vermestende stikstof uit de lucht naar beneden. Vee wordt niet meer geweid in het duin. Twee konijnenziekten, myxomatose en VHS, bereiken het duingebied. De konijnenstand stort volledig in.

Variatie verdwijnt

In een halve eeuw tijds is op Voorne meer dan 90% van het open duin verdwenen. De verwachting is dat binnen een tiental jaren het hele duin is overgroeid. Uiteindelijk zal alles bos zijn. Van het oorspronkelijke en gevarieerde duinlandschap met zijn biodiversiteit is dan vrijwel niet meer over. Een landschap, waar heel vee; recreanten van genieten en waarmee ons land internationaal aanzien heeft, verdwijnt.

Duinherstel Natuurmonumenten (LIFE+)

Momenteel is Natuurmonumenten druk bezig met duinherstel in Voorne. Er wordt gestreeft naar de terugkeer van grote delen van het oorspronkelijk landschap. Bovendien wordt er voorkomen dat het duin niet opnieuw volledig dichtgeroeit. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van grote grazers, zoals schotse hooglanders of er worden vrijwilligers ingezet die af en toe maaien.

Op deze manier wordt het duin voor flink deel weer een levend lanschap.